Δεκέμβριος 2013
Άρθρο για την Εφημερίδα Καθημερινή-ειδικο φυλλο ¨Ανασκόπηση 2013″
(Δεν δημοσιεύτηκε)

Υπάρχουν καλές ειδήσεις για το χώρο του κρασιού στην Ελλάδα;
Σήμερα, νέες γενιές οινοπαραγωγών με πολύ καλές σπουδές και γνώσεις συνεχίζουν την ελληνική ονική παράδοση, βελτιώνοντας την ποιότητα και αξιοποιώντας τα μοναδικά χαρακτηριστικά του Ελληνικού αμπελώνα. Το Στρατηγικό Σχέδιο για την Ταυτότητα (Branding) και την Προώθηση (marketing) του Ελληνικού κρασιού που ολοκληρώθηκε το 2010 από το κλάδο (ΕΔΟΑΟ), ήταν απαραίτητο εργαλείο για την ανταγωνιστικότητά του Ελληνικού κρασιού στα χρόνια της κρίσης . Η γνώση που αποκτήθηκε και οι τακτικές που ακολουθήθηκαν απέδωσαν καρπούς με την σημαντική αύξηση του εξαγωγών αλλά επιπλέον της φήμης του ελληνικού κρασιού και μαζί τους τις ιδιαίτερες περιοχής παράγονται τα ποιοτικά επωνυμία ελληνικά κρασά. Βραβεύσεις, θετικές κριτικές και αναφορές στο διεθνές τύπο είναι κάτι πλέον ιδιαίτερα συχνό για τα ελληνικά κρασιά.
Παράλληλα, στο εσωτερικό της χώρας ολοένα και περισσότεροι, ειδικά νέοι άνθρωποι, επιθυμούν να εξερευνήσουν τον ελληνικό οινικό πλούτο, ανακαλύπτοντας ποιοτικά κρασά επώνυμων μικρών ή μεγάλων παράγωγων. Το ενδιαφέρον αυτό δεν περιορίζεται μόνο στην αύξηση της ζήτησης επώνυμων οίνων, χαρακτηριστικό και της δυναμικής ανάπτυξη καλαίσθητων και ενημερωμένων winebar αλλά και σ’ επισκέψεις σε οργανωμένα οινοποιία αναπτύσσοντας το οινοτουρισμο και την τοπική οικονομία.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε όμως όταν μιλάμε για κατανάλωση, οτι το κρασί απολαμβάνεται μόνο με μέτρο.

Ποιες είναι οι βασικές προκλήσεις για το μέλλον και ποια τα λάθη του παρελθόντος;
Σε μια παγκόσμια οικονομία, η εξωστρέφεια και η συστηματική συμμετοχή στα κέντρα αποφάσεων είναι προαπαιτούμενα για την ανταγωνιστικότητα και την βιωσιμότητα εθνικών και τοπικών οικονομίων.
Η διεθνή αμπελοοινική αγορά είναι ιδιαίτερα ανταγωνιστική με συνεχώς μεταβαλλόμενες τάσεις. Λαμβάνοντας υπόψη το μέγεθος του ελληνικού αμπελώνα και της οινικής παραγωγής εν γένει, η συνεχή βελτίωση της ποιότητας αν και η πιο δύσκολη επιλογή είναι η ίσως η μοναδική που υπόσχεται ανάπτυξη.
Η συνεχής βελτίωση απαιτεί καινοτόμα σκέψη και δράση, οπότε ως προκλήσεις θα πρότεινα την δυνατότητα του οινικού κλάδου να παρακολουθεί και να προβλέπει τις διεθνείς τάσεις, και την ικανότητα να παράγει και ενσωματώνει καινοτομίες στην παραγωγή, στην προώθηση, στην οργάνωση και στις συνεργασίες με άλλους κλάδους
Καθώς πίσω από τις αγορές, επιχειρήσεις, προϊόντα είναι οι άνθρωποι νομίζω ότι μια σημαντική πρόκληση ανεξαρτήτως κλάδου είναι να καταφέρουμε μαθαίνοντας από τα λάθη του παρελθόντος να θέσουμε ένα κοινό όραμα και κοινές αξίες τις οποίες θα υπηρετήσουμε με προσήλωση και συνέπεια και να σχεδιάσουμε καλά τους στόχους και τα βήματα μας, μικρά ή/και μεγαλύτερα.
Τέλος, και ίσως σημαντικότερα από όλα θεωρώ την προστασία του περιβάλλοντος και την διατήρηση του αμπελοοινικού τοπίου και της βιοποικιλότητας. Χωρίς αμπέλι κρασί δεν υπάρχει.